2017 hét Cecilia-jaar (deel 3)
Het Koninklijk Mannenkoor
Cecilia 1837 Vaals viert dit jaar haar 180-ste oprichtingsjaar.
In een gesprek met onze dirigent Emmanuël Pleijers thuis in zijn huidige woonplaats Plombières België, blijkt dat ik een veelzijdige gesprekspartner tegenover mij vind. Veelzijdig als musicus die ook een scala aan andere vaardigheden beheerst. Het accent ligt uiteraard op de muziek in al zijn facetten en vormen.
Emmanuël groeide op in Noorbeek waar zijn vader Gieliam organist en tevens dirigent was van het kinderkoor en het gemengd kerkkoor. Op zeer jonge leeftijd zat hij met een luisterend oor naast zijn vader op de orgelbank of pianokruk en was hij als jong kind aanwezig bij de kerkelijke uitvoeringen van het koor. Op zesjarige leeftijd kreeg hij de eerste pianolessen van zijn vader, die hem later doorstuurde naar mevrouw Sijstermans, pianolerares te Gulpen. In het gezin Pleijers was muziek haast een dagelijks keukentafel gesprek, moeder zong o.a. in een gemengd koor. Na het afsluiten van zijn middelbare school met uitmuntende cijfers voor scheikunde en biologie, daarbij aantekenend zijn fascinatie voor scheikunde, zou zijn volgende stap een studie chemie aan de HTS zijn. Toen Emmanuël op 17 jarige leeftijd door omstandigheden gevraagd werd om de dirigent van het koor uit Reijmerstok te vervangen ontstond er een omslag die voor zijn carrière zeer cruciaal zou blijken. Het dirigeren had hem zo geïnspireerd dat hij niet schroomde zijn scheikundestudie te laten schieten en voor een opleiding aan het Conservatorium te kiezen. Hij wist het nu zeker ik word geen chemicus maar musicus.
Zeer gemotiveerd startte hij aan het Conservatorium Maastricht in een voorbereidend jaar met een piano-opleiding (derhalve zijn uitstekend pianospel) met daarop volgend de richting koor en orkestdirectie bij respectievelijk Jos Besselink en Anton Kersjes in combinatie met kerkmuziek en gregoriaans, docent Anton Kurris. Na de studie aan het Conservatorium Maastricht vervolgde hij zijn opleiding bij Roger Rossel aan het Conservatorium in Luik, vandaar zijn vloeiend Frans waar we tijdens repetities bij het instuderen van Franstalige muziek baat bij hebben. Wie Emmanuël Pleijers kent, weet dat hij een perfectionist is, het moet steeds beter, dat betekende dus voor hem vervolgcursussen directie bij Kurt Thomas in ‘s-Gravenhage.
Na zijn succesvol afgesloten studie werkte hij als dirigent bij verschillende ensembles en koren. Koorinstuderingen voor het LSO, het Groot Omroep Koor o.a. de koorinstuderingen van Mozarts Requiem voor Jaap van Zweden, Haydns Schöpfung voor Frans Brüggen. Koor dirigent bij Opera Zuid en docent koordirectie aan diverse muziekscholen. Hij assisteerde aan de ”Opéra Royal de Wallonie” Patrik Barton bij La Traviata en Don Pasquale.
Op de vraag naar zijn voorkeur van componisten was er geen twijfel, zeer stellig was zijn antwoord: Bach, Bruckner en Palestrina. Wat de koormuziek betreft mag Verdi zeker niet ontbreken met aanvullend het op zoek gaan naar onbekend en nieuw repertoire. Bezieling is er bij de geestelijke muziek, meerstemmige missen en oratoria, de verbinding muziek en tekst geeft een bijzondere diepgang. Verrassend was ook het antwoord dat hij liefhebber is van jazzmuziek.
Tegenwoordig heeft Emmanuël Pleijers de muzikale leiding van 4 koren, te weten de Heerlense Oratorium Vereniging, het Koninklijk St. Ceciliakoor Heer-Maastricht, Sittards Mannenkoor “Si-tard” en het Vaalser Mannenkoor.
Emmanuël vertelt over het oprichtingsjaar 1837 van KMK Cecilia en het feit dat in deze vroege 19e eeuw vooral de opkomst van de amateurmannenkoren (met de nadruk op amateur) in Duitsland in de vorm van Liedertafel en in Engeland de zogenaamde Glee Clubs ontstonden. Het waren in eerste instanties kleine groepjes zangers van ca. 4-6 personen (zangers gezeten rondom de tafel). Later was er uitbreiding tot een groter koor. Het repertoire bestond voornamelijk uit werken van de componisten Franz Schubert, Friedrich Silcher (Der Lindenbaum “Am Brunnen vor dem Tore”), Felix Mendelssohn, Robert Schumann en Hans Georg Nägeli, kortom de vroege romantische muziek. Het waren voornamelijk de grote steden in Duitsland en Frankrijk die een mannenkoor hadden. Dit betekent dat Vaals zich uitzonderlijk vroeg aansloot bij het rijtje van bijvoorbeeld Berlijn, Dresden en München.
In zijn loopbaan als dirigent zijn de uitvoeringen van het Requiem van Verdi en de Matthäus Passion bijzondere en indrukwekkende concerten en ziet hij een grote uitdaging in het Requiem voor Auschwitz van de Vaalser componist Roger Moreno Rathgeb, dat op het programma prijkt voor 2018 met KMK Cecilia en de Heerlense Oratorium Vereniging, 4 solisten en het begeleidingsorkest Ensemble Conservatoire in de stadschouwburg te Heerlen.
Uitdagingen zijn er om motetten van Mendelssohn en koorwerken van Diepenbrock met KMK Cecilia in te studeren en liefst in combinatie met een symfonieorkest uit te voeren.
De geestelijke muziek maar ook de traditionele Duitse romantiek blijft zijn gedreven aandacht hebben. Aan motivatie ontbreekt het niet, vele bewerkingen van koormuziek zijn van zijn hand. Van zijn belangrijkste hobby heeft hij zijn beroep gemaakt namelijk ”musicus“.
Toch blijkt dat hij nog meerdere hobby’s bezigt. Zijn veelzijdigheid komt tot uitdrukking in zijn huis dat hij samen met zijn vrouw Sare-Anne helemaal zelf heeft gebouwd van de kelder tot aan de schoorsteen. Metselen, alle technische installaties, duurzame- en bouw-biologische oplossingen en talrijke andere klussen waren hem niet teveel. Zijn perfectie komt in ieder hoekje van het huis tot uitdrukking. Emmanuël is een buitenmens en kan genieten van het werken in zijn tuin en combineert graag zijn vrije tijd met wandelen in de natuur. Liefhebberijen zijn verder ook koken en bakken.
Emmanuël Pleijers blijkt niet alleen als dirigent maar ook als mens een inspirerende persoonlijkheid te zijn. Fijn en geruststellend is het dat hij reeds 12 jaar onze muzikale leider is.
J.F.
|
In het kader van het jubileumjaar 2017 zullen volgende concerten en uitvoeringen plaatsvinden :
|
Lees meer over 2017 hét Cecilia-jaar